แอนดรูว์ คิมเลี้ยงหอยใต้ท่าเรือแคลิฟอร์เนีย
แอนดรูว์ คิม เลี้ยงหอยเป๋าฮื้อในฟาร์มที่ดำเนินการภายใต้ท่าเทียบเรือพาณิชย์ในมอนเทอเรย์ แคลิฟอร์เนีย มานานกว่า 30 ปี โดยส่งหอยเป๋าฮื้อให้กับร้านอาหารระดับไฮเอนด์ คิมบริหารทีมเกษตรกรที่ใช้เวลาทั้งวันไปกับการเก็บเกี่ยวสาหร่ายทะเลป่าเพื่อเลี้ยงหอยเป๋าฮื้อ ล้างกรงด้วยแรงดันน้ำ และป้องกันสัตว์นักล่าในมหาสมุทร
ฟาร์มคือโลกของตัวเอง เมื่อคุณอธิบายโครงสร้างและวิธีการใช้งาน คนส่วนใหญ่ที่เดินไปรอบ ๆ ท่านั้นไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นข้างใต้ Monterey Abalone Company เป็นฟาร์มหอยเป๋าฮื้อในมหาสมุทรแห่งเดียวในประเทศ และน่าจะเป็นแห่งเดียวในโลกที่อยู่ใต้ท่าเทียบเรือ มันใช้ประโยชน์จากพื้นที่ที่ไม่ได้ใช้งานอย่างอื่นสำหรับการดำเนินการเลี้ยงหอยที่ไม่เหมือนใครและยั่งยืน
คุณเดินเข้าไปในสำนักงานบนท่าเทียบเรือ เหนือฟาร์ม ที่เราแพ็คของตามออร์เดอร์ และมีรูอยู่บนพื้น คุณปีนลงบันไดไปในสภาพแวดล้อมที่มืดและอับชื้น และขึ้นไปบนทางเดินไม้ที่เราสร้างขึ้นเอง มีพื้นที่เพียงพอให้ยืนหรือหมอบระหว่างด้านล่างของท่าเทียบเรือกับน้ำ ทางเดินเป็นตะแกรงไม้ มีช่องเจาะ ให้ดึงกรงขึ้นมาได้ ผ่านช่องเจาะ คุณสามารถมองตรงลงไปที่กรงซึ่งเราเรียกว่าคอนโดจมอยู่ใต้น้ำที่ความลึก 15 ฟุต [4.5 เมตร] แหล่งกำเนิดแสงเพียงแห่งเดียวมาจากหลอดไฟ LED จำนวนมากที่เราแขวนจากตะขอต่างๆ บนเพดาน พวกเขาจะย้ายไปทั่วฟาร์มขึ้นอยู่กับว่าเราทำงานที่ไหน เราเรียกมันว่าระบบแสงสว่างแบบแยกส่วน
เรายกเรือขึ้นไปบนเพดานและนำเรือลงเมื่อเราต้องการสาหร่ายทะเลจำนวนมาก ซึ่งเราได้รับอนุญาตให้เก็บเกี่ยวจากพื้นที่ใกล้เคียง ในการรวบรวมเราเอนตัวไปทางด้านข้างของเรือด้วยมีดทำครัว
หอยเป๋าฮื้อของเราค่อนข้างเน่าเสีย พวกเขากินสาหร่ายทะเลทั้งวัน เราใช้เวลาสี่ปีในการผลิตขนาดที่เล็กที่สุดในตลาด ซึ่งก็คือประมาณสามนิ้วครึ่ง [เก้าเซนติเมตร] และใช้เวลาหกถึงเจ็ดปีในการผลิต “หน้าท้อง” ที่ใหญ่ที่สุดของเรา ซึ่งมีขนาดห้านิ้วครึ่ง [14 เซนติเมตร] ทุกๆ วันแตกต่างกัน: รับสาหร่ายทะเล, ป้อนอาหาร, ตอบอีเมล, สั่งอาหารให้ร้านอาหารท้องถิ่น ไม่มีเวลาเพียงพอสำหรับทีมงาน 10 คนของเราที่จะทำทุกอย่างให้เสร็จ
เราแบ่งปันพื้นที่กับสัตว์อื่น ๆ มากมาย สิงโตทะเลส่งเสียงดังและตด พวกมันปีนขึ้นไปบนกรงที่เราดึงขึ้นมาแล้วกระแทกมันลงน้ำ จากนั้นเราต้องดำน้ำหาพวกมันหรือตกปลาโดยใช้เบ็ดเสียงแหลมที่ทำจากเหล็กเส้น
นกพิราบยังอาศัยอยู่ใต้ท่าเทียบเรือ ใต้นั้นลมแรงมาก และบางครั้งนกพิราบก็ลงไปอยู่ในน้ำและไม่สามารถออกไปได้ เราสามารถช่วยชีวิตพวกมันด้วยตาข่ายในสระและปล่อยให้พวกมันตากแดด แต่ถ้าเราช้าเกินไป นกนางนวลจะฆ่าพวกมัน
บางครั้งสัตว์ที่กินสัตว์อื่นเข้าไปในกรง ปูคลานเข้ามาเมื่อพวกมันยังเล็ก กินและลอกคราบจนตัวโตเกินกว่าจะออกมาได้ ถ้าเราเห็น เราจะโยนกลับลงไปในน้ำ เช่นเดียวกับหมึก แม้ว่าจะไม่ใช่นักล่า แต่ ทากทะเล Melibeก็เข้ามาได้เช่นกัน เราได้กลิ่นก่อนที่เราจะเห็นพวกมัน กลิ่นเหมือนแตงโม Jolly Ranchers ฉันไม่ได้กิน แต่ฉันได้เลียหนึ่ง พวกเขาไม่ได้ลิ้มรสเหมือนได้กลิ่นแน่นอน
ฉันเติบโตมาในครอบครัวผู้อพยพชาวเกาหลีแบบดั้งเดิมในเมืองชั้นในของลอสแองเจลิส ฉันไม่ได้ใช้เวลามากในน้ำ แต่เมื่อฉันพบชีวภาพทางทะเลในวิทยาลัย มันก็แค่คลิก การทำงานในฟาร์มรู้สึกเหมือนการทำงานภาคสนามทางวิทยาศาสตร์ทุกวัน มันทำให้ผมมีมุมมองของการเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตที่อยู่รอบๆ ท่าเทียบเรือ แทนที่จะคิดว่า โอ้ ผมแค่เลี้ยงหอยเป๋าฮื้อ
เว็บไฮโล ไทย อันดับ หนึ่ง, ทดลองเล่นไฮโล, ไฮโล พื้นบ้าน ได้ เงิน จริง
